ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ေတြ နံနက္ (4)နာရီမွာအကုန္ပ်က္သြားတယ္။ အ့ဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႕ဒီစာေလးကုိေရးျဖစ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေမြးတဲ့ဌာ ေနလူအမ်ားသိတဲ့ Roongonပါလူအနည္းသိတဲ့ Rangon ေပါ့ဗ်ာ၊ လူတိုင္း ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ေဒသ၊ဘယ္တုိင္းျပည္ႀကီးကို ေရာက္ေစကာမူ ကိုယ္ေမြး ရပ္ဌာေနအရပ္ကိုလြမ္းဆြတ္ၾကစၿမဲမို႕ကၽြန္ေတာ္လဲကၽြန္ေတာ္ေမြးရပ္ကို လြမ္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လုိ ခဏတာ ေမြးရပ္ကို ခြဲခြာၿပီး အလုပ္လုပ္ကိုင္ရတဲ့သူေတာင္ ေမြးရပ္ကို လြမ္းတယ္ ဆုိရင္ ေရ ေျမ ရပ္ျခားကကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ရပ္ေ၀းမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကတဲ့ ေဆြမ်ိဳး မိတ္သဂၤဟ အေပါင္းအသင္း၊ သူငယ္ခ်င္း၊ မိတ္ေဆြမ်ား အဖုိ႕ဘယ္လုိခံစားၾကရမယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္။ဒီလိုခံစားရတယ္အခ်ိန္မွာလူတုိင္းရင္ဖြင့္ ခ်င္ၾကမွာအဲဒီလိုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္လုိ ရင္ဖြင့္ လုိက္ၾကေပါ့ဗ်ာ။လူတိုင္းမွာခံစားခ်က္ကိုယ္စီရွိၾကမွာပါ။သို႕ေသာ္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မိမိခံစားခ်က္ကုိ မထုတ္ေဖာ္ႏုိင္ၾကပါဘူး၊ ခံစားခ်က္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ခ်င္ ၾကတယ္၊ မိမိစိတ္အစဥ္မွာျဖစ္ေပၚ ေနတဲ့ ခံစားမႈ မ်ိဳးစုံတုိ႕ကုိ ကၽြန္ေတာ္လုိ႕ထုတ္ေဖာ္လုိက္မယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္ဘေလာ့ကို ၀င္ၾကည့္ရႈတဲ့မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ သက္သာလာပါလိမ့္မယ္။ ဒါကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္ေတြ႕ပါ။ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္တူခ်င္မွ တူႏုိင္မယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိရင္ဖြင့္နည္းနဲ႕စမ္းၾကည့္ၾကပါစုိ႕...........အခုလိုေရးၿပီးတဲ့ အခါမွာ သင္ေနသာထုိင္သာရွိသြားမယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္......
1 comment:
ျပန္ခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ၊၊
လြမ္းတာေပါ့ဗ်ာ၊၊
Post a Comment